ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ
Σεργκέι Προκόφιεφ (1891-1953) : Ο Σεργκέι Προκόφιεφ ήταν Ρώσος.
ΓΕΝΙΚΑ
Σεργκέι Προκόφιεφ (1891-1953) : Μπορεί να θεωρηθεί σαν ο κυριότερος εκπρόσωπος του κινήματος του Νεοκλασικισμού στη Ρωσία. Αν και στην αρχή της καριέρας του ήταν αρκετά ριζοσπάστης στις μουσικές του τάσεις, σταδιακά μεταπήδησε σε μία πορεία μάλλον νεοκλασικισμού όπου οι τονικές διαδικασίες εμφανίζονταν ενισχυμένες, χωρίς όμως να εμφανίζονται ιδιαίτερα στοιχεία μίας Ρωσικής εθνικής σχολής στη μουσική του. Ίσως, για αυτό και το επίσημο κράτος να μην ήταν ιδιαίτερα φιλικό μαζί του. Οπωσδήποτε, πάντως, η μουσική προσωπικότητά του διαμορφώθηκε κυρίως πριν από την επανάσταση του 1917.
ΣΤΥΛΣεργκέι Προκόφιεφ (1891-1953) : Το στυλ που είχε αναπτύξει στην αρχή της πορείας του ήταν στηριγμένο σε ένα ύφος μάλλον διάφωνο αν και υπήρξαν αρκετές τεχνοτροπικές διαφορές σε έργα του αυτής της περιόδου. Μετά την επιστροφή στην Σοβιετική Ένωση, το στυλ του έγινε μάλλον κλασικό, με πολύ απλούστερες αρμονίες - και με πιθανή κατάταξη του στο ρεύμα του νεοκλασικισμού. Ο ήχος του δίνει αρκετή σημασία στο τέλος των φράσεων (πτώσεις) και στην "εύκολη" κίνηση σε μακρυνές κλίμακες, ενώ θα μπορούσε άνετα να χαρακτηρισθεί διατονικός, αλλά και σταθερά "μετατροπικός" (συχνή αλλαγή κλίμακας).
ΕΡΓΟ Σεργκέι Προκόφιεφ (1891-1953) : Μεγάλο έργο με αρκετή σημασία στην σύγχρονη μουσική - 7 Συμφωνίες, συμφωνικές σουίτες (όπως π.χ. επάνω σε εβραϊκά θέματα ή η Σκηθική σουίτα), Ο Πέτρος και ο Λύκος (μουσική για παιδιά με αφηγητή), 5 κοντσέρτα για πιάνο, 2 κοντσέρτα για βιολί, 2 κοντσέρτα για βιολοντσέλλο, 2 κουαρτέτα για έγχορδα, 11 σονάτες για πιάνο και πολυάριθμες μελωδίες. Οκτώ όπερες : Ο Παίχτης, Η Αγάπη για τα 3 πορτοκάλια, Ο Αγγελος της Φωτιάς, Πόλεμος και Ειρήνη κ.ά. 7 Μπαλέττα : Το χάλκινο βήμα, Ο άσωτος υιός, Ρωμαίος και Ιουλιέττα, Το πέτρινο λουλούδι. Σκηνική μουσική : Μπόρις Γκουντούνωφ, Ευγένιος Ονιέγκιν, Αμλετ. Κινηματογραφική μουσική : Λοχαγός Κιγιέ, Ντάμα Πίκα, Αλέξανδρος Νιέφσκι, Ιβάν ο τρομερός.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου