5:57 μ.μ.
Με την εξάντληση των αποθεμάτων... υδρογονανθράκων να είναιεπί θύραις, χωρίς να συνυπολογίσουμε τις επιπτώσεις από την καύση ορυκτών καυσίμων στο περιβάλλον και το Κλίμα, η αναζήτηση πηγών καθαρής και ανανεώσιμης ενέργειας αποτελεί αναπόφευκτη λύση για το μέλλον. Βασικός ωστόσο παράγοντας για την ανάπτυξή τους είναι η αποδοτικότητα, με άλλα λόγια η οικονομική βιωσιμότητα των επενδύσεων.
Το πετρέλαιο και ο άνθρακας πρέπει να εξορυχθούν, να μεταφερθούν, να διυλιστούν και να καούν παράγοντας αέρια του θερμοκηπίου. Αλλά και στην πλευρά των ΑΠΕ τα πράγματα δεν είναι απλούστερα.
Ο αέρας πρέπει αφενός να «φυσήξει» και αφετέρου να μετατραπεί σε ενέργεια από τουρμπίνες, ενώ το νερό απαιτεί την κατασκευή υδροφραγμάτων, τα οποία όχι μόνο κοστίζουν αλλά επηρεάζουν δραστικά τα ποτάμια οικοσυστήματα. Ακόμα και τα επίγεια φωτοβολταϊκά εξαρτώνται από τον καιρό και το αν είναι μέρα ή νύχτα για να λειτουργήσουν.
Εδώ και καιρό μια πρωτοποριακή ιδέα στριφογυρίζει στο μυαλό των επιστημόνων ώστε ξεπεραστούν όλα τα παραπάνω μειονεκτήματα: τη λύση στο ενεργειακό πρόβλημα ίσως δώσουν διαστημικά φωτοβολταϊκά, τα οποία θα κινούνται ως δορυφόροι στη χαμηλή τροχιά της Γης, θα συλλέγουν αδιάκοπα ηλιακή ενέργεια και θα την “εκπέμπουν” πίσω στη Γη για να απορροφηθεί από τα δίκτυα ηλεκτρισμού.
Ο ήλιος εκπέμπει κολοσσιαίες ποσότητες ενέργειας σε όλες τις κατευθύνσεις, ισοδύναμης με την ετήσια παραγωγή δύο δισεκατομμυρίων ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων κάθε δευτερόλεπτο.
Η Γη λαμβάνει ένα μόνο κλάσμα αυτής της ενέργειας. Η πιθανή συλλογή της θα σήμαινε τη δυνατότητα παροχής ανανεώσιμης, καθαρής ενέργειας παντού και ειδικά σε μέρη που δεν έχουν πρόσβαση στα συμβατικά δίκτυα ηλεκτρισμού
Posted in: 
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου